Συγκρούσεις ανάμεσα στα παιδιά: Ποιανού το μέρος να πάρω
Μαμά με πειράζει!
Αν δε μου το δώσεις θα το πω στην κυρία!
Πόσες φορές έχουμε νιώσει ανίσχυροι μπροστά σε μια αδελφική σύγκρουση σαν κάποιος να μας έχει βάλει στη θέσητου δικαστή, που πρέπει να αποφασίσουμε ποιος είναι ο ένοχος και να μοιράσουμε την αντίστοιχη τιμωρία!
Άλλοτε πάλι παρατηρούμε τον εαυτό μας να παροτρύνει το μεγαλύτερο παιδί να υποχωρήσει και να δώσει το παιχνίδι, στο μικρότερο παιδί!
«Δώσε του το, δεν τον βλέπεις που κλαίει, εσύ είσαι μεγάλος πια!»
Αυτό συμβαίνει, γιατί το μικρότερο παιδί μας φαίνεται αδύναμο κι ευάλωτο, ενώ το μεγαλύτερο πιο ώριμο και υπεύθυνο.
Έτσι όμως το μεγαλύτερο παιδί νιώθει ότι οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται και πρέπει συνέχεια να υποχωρεί και πολλές φορές αισθάνεται θυμό κι απογοήτευση.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά να βρίσκουν μόνα τους λύση.
Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο, αφού βοηθήσουν τα παιδιά να ηρεμήσουν.
Α ςκάνουμε εικόνα τον εαυτό μας μετά από έναν καυγά, μπορούμε να βρούμε λύση όσο είμαστε ακόμα θυμωμένοι;
Μάλλον όχι!
Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά! Χρειάζεται να τα βοηθήσουμε πρώτα να ηρεμήσουν και μετά να τα παροτρύνουμε να βρουν λύση, ζητώντας τους πρώτα να περιγράψουν την κατάσταση το καθένα ξεχωριστά.
Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά ακούνε την άλλη πλευρά, αλλά νιώθουν και τα ίδια ότι έχουν ακουστεί κι είναι πιο πιθανόν να αρχίσουν να σκέφτονται λύσεις!
Αυτή η διαδικασία ενδείκνυται για παιδιά μεγαλύτερα από την ηλικία των 4.
Σε μικρότερη ηλικία τα παιδιά δε διαθέτουν ακόμα την ικανότητα να βρίσκουν μόνα τους λύση. Εκεί είναι προτιμότερο να προτείνει ο ενήλικας κάποια λύση.
Τα παιδιά βρίσκοντας μόνα τους λύση, γεμίζουν αυτοπεποίθηση και νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο της κατάστασης!
Ωστόσο αν ο ενήλικας παρατηρήσει ότι κάποιο από τα παιδιά ξεκινάει πάντα πρώτο τον καυγά, χρειάζεται να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου ειδικού, γιατί άθελά του μπορεί π.χ να δείχνει προτίμηση σε κάποιο από τα παιδιά ή να τα συγκρίνει μεταξύ τους.
Τέλος, ας εμπιστευτούμε τα παιδιά, ότι μπορούν να διαχειριστούν μόνα τους τις συγκρούσεις τους.
