Ως Διαγενεαλογικό Τραύμα ορίζεται μία κατάσταση ? τραυματική εμπειρία, η οποία επαναλαμβάνεται και βιώνεται ξανά, από την μία γενιά στην επόμενη, είτε σε οικογενειακό, είτε σε συλλογικό επίπεδο.
Πιο συγκεκριμένα ορίζεται ως: Ένα τραυματικό συμβάν που ξεκίνησε χρόνια πριν από την τρέχουσα γενιά και επηρέασε τους τρόπους με τους οποίους τα άτομα μιας οικογένειας κατανοούν, αντιμετωπίζουν και θεραπεύονται από το τραύμα.
Μία οικογενειακή τραγωδία αλλά και μεγάλες καταστροφές που συντελούνται ? όπως για παράδειγμα ένας πόλεμος με παρατεταμένες καταστροφικές συνέπειες, μια τρομοκρατική επίθεση ή πολιτικές και εθνικές εκδιώξεις ? αποτελούν σκληρά και οδυνηρά γεγονότα, τα οποία καθορίζουν και στιγματίζουν την υπόσταση του ατόμου.
Οι τραυματικές εμπειρίες που επιφέρουν είναι σχεδόν αδύνατον να απαρτιωθούν σε μία μόνο αφηγηματική μνήμη. Αυτό συνεπάγεται ένα μη συμβολικό, άκαμπτο και αναλλοίωτο περιεχόμενο των τραυματικών μνημών, που μεταφέρονται και στις επόμενες γενιές.
Οι επόμενες γενιές προσπαθούν ασύνειδα να λύσουν τα τραύματα μέσω του καταναγκασμού της επανάληψης, «επαναφέροντας το τραύμα σε μορφές έκφρασης που εμπεριέχουν την σκληρότητα της πρώτης του εκδοχής». Στις ιστορίες ανθρώπων των οποίων οι παππούδες υπέστησαν τις συνέπειες του καταστροφικού τραύματος, παρατηρείται μία μη συνειδητή επανάληψη του τραύματος στην προσωπική τους ζωή έστω και αν οι ίδιοι δεν είχαν γεννηθεί, όταν οι πρόγονοι τους υπέστησαν τα «πραγματικά» τραυματικά γεγονότα.
Σύμφωνα με έρευνες παρουσιάζονται κάποιες ενδείξεις, ότι το Τραύμα μεταβάλλει τα γονίδια. Αν αυτό ισχύει, αυτές οι γενετικές παραλλαγές θα μπορούσαν να μεταδοθούν μεταξύ των γενεών, προδιαθέτοντας ότι οι παραλήπτες του θα είναι «ευαίσθητοι» σε επακόλουθα τραύματα και στρες. Το τραύμα μπορεί επίσης να «μεταφερθεί» και με συμπεριφορικούς τρόπους. Για παράδειγμα ένας γονέας που υποφέρει από μετατραυματικό στρες, θα αποτελούσε «πρότυπο άγχους» για το παιδί του, το οποίο θα εσωτερίκευε αυτούς τους τρόπους συμπεριφοράς και διαχείρισης, σε μία αντίστοιχα δύσκολη κατάσταση.
Δυστυχώς αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος, που οι οικογένειες συνεχίζουν να υποφέρουν από γενιά σε γενιά, χωρίς καν τις περισσότερες φορές, να έχουν συνειδητή επίγνωση της κατάστασης.
Η κατανόηση του Διαγενεαλογικού Τραύματος είναι απαραίτητη για την κατανόηση των στοιχείων του εαυτού μας, τα οποία μπορεί να χρειάζεται να θεραπεύσουμε. Μπορεί να παρατηρούμε μοτίβα συμπεριφορών στην δική μας ζωή ή ίσως και στη ζωή κάποιου κοντινού μας προσώπου. Είναι πιθανό να υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για αυτές τις συμπεριφορές, οι οποίες απαιτούν στενότερη παρακολούθηση και περαιτέρω διερεύνηση.
Ισχύει και για ολόκληρους Λαούς.
(λίγο πολύ για όλους μας δηλαδη και ο φαύλος κύκλος καλά κραττεί...)
